Ο πολιτικός απευθύνεται στο λαό και προτείνει. Ο λαός ακούει τον πολιτικό και δέχεται ή απορρίπτει της προτάσεις του δηλαδή συμμετέχει ως αποδέκτης στις προτάσεις του πολιτικού. Εάν ο λαός με επίγνωση δηλώσει ότι δεν ακούει καν τον πολιτικό και τις προτάσεις του σημαίνει ότι ο λαός όχι μόνο αγνοεί τις προτάσεις που λέγονται αλλά αγνοεί και την ύπαρξη του πολιτικού. Ο σοφός λαός περιγράφει αυτή την κατάσταση με την παροιμία << στου κουφού την... πόρτα όσο θέλεις βρόντα >>
Είναι αδύνατο η κουφαμάρα να ξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη αλλά δυνατόν να προσβάλει μια μικρή ανθρώπινη κοινωνία. Εάν οι λίγοι αγνοήσουν τους πολιτικούς ( ΑΠΟΧΗ ) θα συμβούν δύο τινά ,πρώτο οι πολιτικοί της μικρής κοινωνίας θα αισθανθούν μετέωροι διότι δεν υπάρχει θέατρο χωρίς θεατές, και δεύτερο θα τρομάξουν οι πολιτικοί στον πλανήτη μήπως και έχουν την ιδία τύχη. Η ζωολογία μας διδάσκει ότι αν το κοπάδι στυλώσει τα ποδάρια του εξαφανίζεται ο τράγος και το κριάρι. Το πρόβλημα είναι πως θα μάθουν τα ζώα να στυλώνουν τα πόδια.
Λίγοι άνθρωποι πιστεύουν στο << φωνή λαού οργή Θεού>> και πολύ πιο λίγοι, μεταξύ των οποίων και ο Μαχάτμα Γκάντι, πιστεύουν στην επανάσταση χωρίς ντουφέκια. Στην χώρα των κάφρων λέγεται το, επί Τουρκοκρατίας, ρητό << Σφάξε με πασά μου να αγιάσω >>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου